Parafia Rzymskokatolicka pod wezwaniem
św. Wawrzyńca we Wrocisławicach

ŚW. JERZY

żołnierz, męczennik, zm. ok. 303 r. (patron kościoła w Bukówku)

Wykazy hagiograficzne znają pod imieniem Jerzego: 23 świętych, l błogosławionego i l świętą. Wśród nich najbardziej znany zarówno na Zachodzie jak (zwłaszcza) na Wschodzie jest nasz Święty, żołnierz i męczennik. Doroczna jego pamiątka przypada 23 kwietnia, w Polsce - 24 kwietnia. A jednak o jego życiu posiadamy wiadomości bardzo skromne. Kiedy bowiem Małą Azję zajęli Turcy, niszczyli w niej wszelkie ślady chrześcijaństwa. Chociaż nie znamy bliższych danych biograficznych o św. Jerzym, posiadamy za to bardzo wczesne dowody jego kultu. I tak w Eaccaea i w Batanei znaleziono napis z roku 368: Dom świętego i triumfującego męczennika Jerzego i jego towarzyszy. W roku 1953 odkryto w Jerozolimie resztki bazyliki, wzniesionej przez cesarza Konstantyna I Wielkiego ku jego czci. Teodozjusz Periget ok. roku 530 pisał, że w Lyddzie (Palestyna) był czczony od dawna grób Męczennika. Najstarszy wszakże opis życia Świętego pochodzi dopiero z roku 954. Jest w nim, jak i w wielu średniowiecznych żywotach św. Jerzego mnóstwo legend, w których tak bardzo lubowała się kiedyś wyobraźnia ludowa.
 
A oto niektóre dane, prawdopodobne, wyjęte ze wspomnianych żywotów. Ojcem św. Jerzego miał być Geroncjusz, Pers, a matką Polocronia z Kapadocji. Syn miał być uproszony przez rodziców w późnej ich starości długą modlitwą. Jako młodzieniec zapisał się Jerzy do legionów rzymskich, w których stopniowo doszedł do rangi wyższego oficera. Kiedy za panowania cesarza Dioklecjana wybuchło prześladowanie, Jerzy miał piastować godność trybuna, czyli naczelnika miejscowego garnizonu. Wiemy, że jednym z dekretów prześladowczych cesarza był nakaz, by wszyscy żołnierze rzymscy złożyli ofiary bóstwom rzymskim. Żądano jej od każdego z osobna. Św. Jerzy, przewidując, co go czeka, rozdał całą swoją majętność ubogim. Kiedy stanowczo odmówił złożenia ofiary, dla odstraszenia innych zastosowano wobec niego szczególnie okrutne męczarnie. Musiały być one faktycznie wyjątkowe, skoro wśród tak ogromnej liczby ówczesnych męczenników Kościół wschodni nadał mu tytuł "Wielkiego Męczennika". Kult jego na Wschodzie był tak popularny, że zajmował pierwsze miejsce po Najświętszej Maryi Pannie i św. Michale. W samym Egipcie i na Cyprze wzniesiono ku jego czci 60 kościołów, a nie było ani jednej świątyni bez jego wizerunku. W Jerozolimie już w wieku IV istniał kościół, a od wieku VI również klasztor ku jego czci. Podobny kościół i klasztor powstały w wieku VI w Jerycho. W Etiopii (Abisynii) do dzisiaj kult jego jest bardzo żywy. Na Kaukazie cała prowincja otrzymała jego nazwę (Georgia-Gruzja).
 
Na Zachodzie kult św. Jerzego datuje się od wieku VI. I tak Belizariusz około roku 527 ufundował w Rzymie kościół p.w. Św. Jerzego i Św. Sebastiana. W tym czasie podobną bazylikę wystawiono także w Rawennie. Św. Wenancjusz Fortunatus (+ 605) pisze, że Święty miał swoje sanktuarium w Monza, we Włoszech północnych. Miasto Ferrara obrało sobie św. Jerzego za swojego głównego patrona. Krzyżowcy rozpowszechnili w Europie jego cześć, a jego relikwie przenieśli do Ferrary w latach 1110-1135. Św. Jerzy stał się patronem głównym rycerstwa na Zachodzie. Anglia obrała go sobie za szczególnego patrona (1222). Król angielski Ryszard I Lwie Serce (t 1199) jako głównodowodzący III wyprawą krzyżową twierdził, że widział św. Jerzego, jak dowodził jego wojskami z nieba i przyczynił się do rozgromienia Turków. Król Edward III (wiek XIV) wprowadził jako zawołanie bojowe okrzyk: "Św. Jerzy z Anglią!". Tenże król ustanowił także zakon Św. Jerzego. Do dnia dzisiejszego obowiązuje na sztandarach Anglii czerwony krzyż św. Jerzego na białym polu.
 
Również w Polsce imię św. Jerzego należy do najczęściej spotykanych. Topografia polska wymienia 54 miejscowości, które mogły zapożyczyć swoją nazwę od imienia św. Jerzego. J. Krzyżanowski wymienia 27 przysłów, związanych z imieniem lub z dniem św. Jerzego. Również szereg miast polskich umieściło w swoim herbie wizerunek św. Jerzego, jak na przykład: Dzierżoniów, Brzeg Dolny, Miasteczko Śląskie, Milicz, Ostróda, Trzciel i Wąwolnica. Św. Jerzy jest głównym patronem diecezji białostockiej.